- ปาราชิก
- ว. อาบัติ ที่ทำให้ผู้ต้องขาดจากความเป็นภิกษุ ; ภิกษุผู้พ่ายแพ้ คือ ขาดสะบั้นจากความเป็นภิกษุ ; การขาดจากเพศสมณะ
a. involving expulsion (from the monkhood) ; (the monk) deserving expulsion ; major offence
Thai-English dictionary of Buddhist terms. 2013.